Abhiniveśa czasem tłumaczy się jako lęk przed śmiercią, ale bardziej poprawnym tłumaczeniem byłoby „[uporczywe] przywiązanie [do życia]”. Słowo abhiniveśa zawiera w sobie upór, intensywność i przywiązanie właśnie. Samo niveśa oznacza miejsce pobytu lub miejsce zamieszkiwania. W języku jogi strach przed śmiercią ma zatem swoje źródło w głębokim zakorzenieniu się w otaczającej nas rzeczywistości, a więc […]
Joga jest praktyką wykraczająca poza fizyczne ćwiczenia na elastyczność i siłę. To prawda, że po pewnym czasie można dzięki jodze powiększyć zakres ruchów oraz uelastycznić i wzmocnić ciało (nie ma w tym oczywiście nic nagannego, wręcz odwrotnie), ale praktyka to coś więcej. Sam słowo „praktyka” wydaje się zawierać w sobie postulat regularności, zaangażowania, stałości pewnych […]
Ahiṃsā tłumaczy się najczęściej jako niekrzywdzenie. Samo słowo pochodzi od rdzenia „hiṃs” (ranić, zabijać, niszczyć), zaś przedrostek „a” oznacza zaprzeczenie tych czynności. Ahiṃsā pojawia się w Yogasūtrach Patañjalego, jako podstawowa zasada etyczna, której podporządkowane są pozostałe reguły postępowania i odnosi się do wszystkich żywych istot. Według Patañjalego, ahiṃsā jest zasadą uniwersalną, a więc obowiązuje niezależnie […]
Termin anuṣṭhāna nie jest prosty do przetłumaczenia. Pierwszy element tego słowa – część (anu) – oznacza podążanie za czymś. Drugi – (sṭhāna) znaczy miejsce lub bycie osadzonym/osiadłym w jakimś miejscu. A zatem w terminie anuṣṭhāna znajdziemy dążenie do osiągnięcia jakiegoś celu lub osadzenia się w jakimś miejscu. Według Desikachara, ucznia wielkiego Krishnamacharyi, anuṣṭhāna jest zawansowanym […]
Współczesny świat oparty jest w dużej mierze na konsumpcji. Wszechobecne reklamy kreują w nas nie zawsze prawdziwe potrzeby. Aby je zrealizować, kupujemy wiele rzeczy, których często naprawdę nie potrzebujemy. Aparigraha jest antytezą takiego stylu życia. Jako jedna z zasad etycznych jogi (tzw. yamy), zachęca nas do wstrzemięźliwości, nie gromadzenia przedmiotów ponad miarę i wyrzeczenia się […]
Kiedy mówimy āsana, myślimy najczęściej o pozycji jogicznej. Co ciekawe, przez wiele wieków słowo to oznaczało po prostu pozycję siedzącą przyjmowaną podczas praktyki medytacji. Było to zgodne ze słownikową definicją pojęcia āsana w Sanksrycie – czyli siedzieć, siedzisko, siedzenie, pozycja siedząca. Pierwsze pozycje niesiedzące pojawiły się dopiero mniej więcej 1000 lat temu. W dziele Vimānārcanākalpa […]
W samym słowie „guru” nie ma żadnego mistycyzmu, nie musi ono oznaczać kogoś mieszkającego w aśramie, kto samą swoją obecnością promieniuje światłem wiedzy, choć także w stosunku do takich osób jest ono używane. Guru to po prostu nauczyciel – nie tylko jogi. Etymologicznie „guru” znaczy „ten, który rozprasza mrok”, a więc dzieli się z nami: […]
Guru Pūrṇimā to święto poświęcone nauczycielowi – czyli guru. Pūrṇimā oznacza pełnię księżyca i zgodnie z tradycją właśnie w pełnię księżyca święto to jest obchodzone. Zwykle miesiącem tym jest āṣāḍha, czyli tzw. „czwarty miesiąc”, który odpowiada w naszym kalendarzu odpowiada okresowi od 22 czerwca do 22 lipca i który zwykle kojarzony jest z rozpoczęciem sezonu […]
Słowo haṭha znaczy „siła”, „upór”, „zawziętość”. W takim znaczeniu występowało ono również najczęściej w pierwszych tekstach poświęconym jodze . Początkowo zatem, haṭhayoga była utożsamiana w metodą „wysiłkową”, a więc wymagającą trudu oraz uporu i rekomendowano ją jedynie, gdy “zwykła” (np. bardziej medytacyjna) praktyka nie przynosiła oczekiwanych skutków. Dopiero z czasem termin haṭha zaczął zmieniać swe […]
„Prāṇa” znaczy oddech, „ayāma” to kontrola; prāṇāyāma zatem to kontrola oddechu. Prāṇāyāma jest jedną z najstarszych udokumentowanych praktyk jogi. Była praktykowana jako rodzaj tapas (praktyki ascetyczne, dyscyplinujące) już w czasach historycznego Buddy (2500 lat temu). Jeszcze wcześniej o znaczeniu oddechu w praktyce kontroli umysłu wspomina Chāndogyopaniṣad. Kilka wieków później Mahābhārata wymienia prāṇāyāmę jako jedną z […]