Asana

Kiedy mówimy āsana, myślimy najczęściej o pozycji jogicznej. Co ciekawe, przez wiele wieków słowo to oznaczało po prostu pozycję siedzącą przyjmowaną podczas praktyki medytacji. Było to zgodne ze słownikową definicją pojęcia āsana w Sanksrycie – czyli siedzieć, siedzisko, siedzenie, pozycja siedząca. Pierwsze pozycje niesiedzące pojawiły się dopiero mniej więcej 1000 lat temu. W dziele Vimānārcanākalpa (ok. X-XI w.) pojawia się opis maryūrāsany (pozycja pawia), wzmianki o staniu na głowie możemy znaleźć dziele Yogaśāstra Hermacandry (XI w.), zaś kukkuṭāsana (pozycja koguta) opisana zostaje po raz pierwszy w Vaśiṣṭhasaṃhitā (XIII w). Z czasem w praktyce jogi pojawia się coraz więcej pozycji niesiedzących, zaś słowo āsana nabiera swojego dzisiejszego znaczenia i używa się go do określenia wszystkich pozycji przyjmowanych w praktyce jogi.