Sānti
Ze słowem śānti spotykamy się podczas praktyki jogi głównie intonując mantry. Wiele z nich kończymy właśnie dźwiękiem OṂ, po którym następuje trzykrotne „śāntiḥ, śāntiḥ, śāntiḥ”. Samo słowo pochodzi od rdzenia √śam, który znaczy m.in. bycie spokojnym. W zależności od kontekstu śānti tłumaczy się m.in. jako: spokój, cisza, spokój umysłu, unikanie bólu, a także pokój, dobrobyt, pomyślność, szczęście czy nawet błogość. Trzykrotne powtórzenie śānti podczas intonowania mantry na końcu czy początku praktyki jest zatem prośbą o to wszystko właśnie.
Trzykrotne powtórzenie tego samego słowa nadaje mu szczególną rolę, podkreśla jego wagę, pozwala wybrzmieć dobrze naszej prośbie. Według niektórych tradycji takie trzykrotne powtórzenie pozwala także zróżnicować adresata tej prośby. Pierwsze śānti skierowane jest do całego świata. Prosząc o pokój, spokój i pomyślność dla wszystkich istot, pierwsze śānti intonujemy pełnym głosem. Drugie śānti kierujemy do naszej rodziny, przyjaciół, osób, które znamy, intonujemy je zatem nieco ciszej. Trzecie, ostatnie, śānti skierowane jest do nas samych, możemy więc wypowiedzieć je bardzo cicho.