Ahiṃsā

Ahiṃsā tłumaczy się najczęściej jako niekrzywdzenie. Samo słowo pochodzi od rdzenia „hiṃs” (ranić, zabijać, niszczyć), zaś przedrostek „a” oznacza zaprzeczenie tych czynności. Ahiṃsā pojawia się w Yogasūtrach Patañjalego, jako podstawowa zasada etyczna, której podporządkowane są pozostałe reguły postępowania i odnosi się do wszystkich żywych istot. Według Patañjalego, ahiṃsā jest zasadą uniwersalną, a więc obowiązuje niezależnie od miejsca czasu i okoliczności. Samo pojęcie ahiṃsā jest jednak znacznie starsze niż Yogasūtry, bo występuje już Mahābhāracie, a także powstałej w kręgach dżinizmu Ācārāṅgasūtrze (ok. 350 r. p.n.e.). Współcześnie często interpretuje się termin ahiṃsa nie tylko jako powstrzymanie się od wyrządzania krzywdy bezpośrednio, ale także jako świadomy wysiłek mający na celu zmniejszenie sumy cierpienia na świecie. Praktyka taka przekłada się więc na nasze codzienne życiowe wybory – na to co robimy, mówimy i jemy, jakie ubrania nosimy i jak dbamy o środowisko naturalne. Ahiṃsā staje się wówczas podstawą naszych relacji światem i przyjęciem na siebie odpowiedzialności za możliwe konsekwencje naszych działań.

Zobacz także yama